Ep.997 ถ้าไม่เชื่อก็ต้องลองดู

Soul Food Podcasts

พระธรรมนำชีวิต ตอน ถ้าไม่เชื่อด็ต้องลองดู Ep.997 พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าที่มีหลักการและเหตุผลกับทุกเรื่องซึ่งสิทธิอำนาจทั้งหมดเป็นของพระองค์ ขอให้เราพาตัวเองมาอยู่ในหลักการและเหตุผลของพระเจ้า โดยชีวิตของเราจะแสดงผลออกมาเป็นการเชื่อฟังทำตาม เมื่อวานเราจบลงด้วยคำเตือนว่า อย่าเป็นคนดื้อรั้นหัวแข็ง วันนี้เป็นเหตุผลว่าทำไม “เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเป็นพระเจ้าของพระทั้งปวง และทรงเป็นจอมเจ้านาย ทรงเป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ ทรงฤทธิ์และน่าเกรงกลัว ทรงปราศจากอคติ และไม่ทรงรับสินบน” เฉลยธรรมบัญญัติ 10:17 เพราะพระเจ้าทรงเป็นมีอำนาจอยู่เหนือทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกอำนาจการปกครองในโลก พระเจ้าของเราทรงเป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ทรงฤทธิ์และน่าเกรงกลัว ซึ่งพระองค์เป็นความรัก เป็นความรักที่ปราศจากอคติและพระองค์ไม่ทรงรับสินบน ในข้อต่อมาได้ทำให้เราเห็นพระสัญญาที่จะดูแลคนที่ไร้ที่พึ่ง คือพระเจ้าทรงดูแลปกป้องลูกกำพร้าและหญิงม่าย พระเจ้าทรงรักคนชายขอบที่ด้อยโอกาสและจะประทานสิ่งจำเป็นให้พวกเขา มีคำสั่งสำหรับเราในข้อ 19 ด้วย “เพราะฉะนั้นพวกท่านจงรักคนต่างด้าว เพราะท่านก็เคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์” เฉลยธรรมบัญญัติ 10:19 จงรักคนคนชายขอบเหล่านั้นที่ไม่มีใครสนใจ เป็นคนไร้ที่พึ่ง ขอให้เราหันมองคนเหล่านั้นพวกเขาอยู่รอบตัวเรา ขอให้พวกเราจะรักพวกเขาเหมือนที่พระเจ้ารัก เพราะเราเองก็เคยเป็นแบบนั้น วันนี้พระเจ้ารัก สนใจเราและอวยพระพรกับเราอย่างมากมาย ผมอยากให้เราแบ่งปันสิ่งที่เรามีอยู่จนเหลือให้กับพวกเขาบ้าง ให้เรากลับมาทำตามความต้องการของพระเจ้า พระเยซูก็เป็นตัวอย่างในเรื่องนี้ “เมื่อพระเยซูเสด็จขึ้นจากเรือแล้วก็ทอดพระเนตรเห็นมหาชน และพระองค์ทรงสงสารพวกเขา เพราะว่าพวกเขาเป็นเหมือนฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง พระองค์จึงทรงเริ่มสั่งสอนพวกเขาหลายประการ” มาระโก 6:34 เรื่องราวนี้ทุกคนน่าจะจำได้คือการเลี้ยงคนมากกว่า 5 พันคนด้วยขนมปัง 5 ก้อนกับปลา 2 ตัว ผมเชื่อว่านี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากจึงมีบันทึกไว้ในพระกิตติคุณทั้ง 4 เล่ม พระเยซูทรงดูคนพวกนั้นแล้วสงสารพวกเขา สิ่งที่พระเยซูทำไม่ใช่แค่สั่งสอน ในพระธรรมมัทธิวระบุว่า พระเยซูทรงรักษาคนป่วยให้หาย เมื่อใกล้ค่ำ พระธรรมลูกาบอกว่า สาวกทั้ง 12 คนมาบอกพระเยซูแบบนี้ “ขอส่งฝูงชนไปตามหมู่บ้านต่างๆ ที่อยู่แถวนี้เพื่อหาที่พักและอาหาร เพราะที่ที่เราอยู่นี้เป็นที่เปลี่ยว คำว่าที่เปลี่ยวนี้น่าจะหาอาหารและที่พักยาก พระกิตติคุณทั้ง 4 เล่มบันทึกตรงกันว่า พระเยซูสั่งให้พวกสาวกเลี้ยงอาหารพวกเขา ขอเราอย่าเลียนแบบสาวก แต่ให้เราเลียนแบบจากพระเยซู ผู้เป็นพระเจ้าและเป็นมนุษย์ต้นแบบของเรา “ที่นี่มีเด็กชายคนหนึ่งมีขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนกับปลาสองตัว แต่เท่านั้นจะพออะไรกับคนมากอย่างนี้?” ยอห์น 6:9 ในพระธรรมยอห์นได้บันทึกเพิ่มเติมว่า พระเยซูถามฟีลิปว่า “จะไปซื้ออาหารให้คนเหล่านี้กินได้ที่ไหน?” เราอาจจะมองแบบฟีลิปว่าต้องใช้เงินมากแค่ไหนถึงจะดูแลคนเหล่านั้นได้ทั้งหมด ขอให้เราทำแบบอันดรูว์คือมองหาว่ามีอะไรอยู่บ้าง แต่ก็อย่ามองสิ่งที่มีแบบอันดรูว์ว่า ท่ามกลางเรามีเพียงอาหารเล็กน้อย จากเรื่องนี้ทำให้เราเห็นว่าในสิ่งที่เล็กน้อยหากมาอยู่ในหัวใจเมตตาสงสารของพระเยซู และเมื่อเรานำสิ่งเล็กๆที่มีนั้นมาให้กับพระเยซูเหมือนเด็กน้อยคนนั้นที่ไม่ห่วงเก็บสิ่งที่มี เก็บไว้ให้ตัวเองสักหน่อย เด็กคนนั่นนำทั้งหมดที่มีมาวางไว้ในมือพระเยซู พระเยซูทรงเปลี่ยนสิ่งเล็กน้อยนั้นเป็นความยิ่งใหญ่ที่อัศจรรย์ ขอให้เราจะกลับมามีชีวิตตามพระทัยของพระเจ้า สนใจผู้คนชายขอบที่ไร้ที่พึง ดูแลสนใจพวกเขาด้วยหัวใจแบบพระเยซู เริ่มต้นจากการหาว่าพระเจ้าใส่อะไรไว้ในมือของเรา ไม่ใช่ว่าคิดไปก่อนว่าจะมีเท่าไหร่ถึงจะพอ ขอให้เราสำรวจชีวิตของเราว่าเรามีอะไรอยู่ แม้ว่าจะมีน้อย ขอให้เรานำสิ่งนั้นมาวางไว้ในพระหัตถ์ของพระเจ้าแล้วแจกจ่ายออกไป พระวจนะของพระเจ้ากล่าวว่า คนที่มีมากไม่แจกจ่ายก็ไม่เคยพอ แต่คนที่มีน้อยแต่แจกจ่ายก็ไม่เคยหมด หากเราไม่เชื่อต้องลองดู วุฒิ วงศ์สรรเสริญ