))
#28. Een jarig web, zonder hufterige DRM
Manage episode 150628396 series 1001399
Content provided by Vasilis van Gemert and Peet Sneekes. All podcast content including episodes, graphics, and podcast descriptions are uploaded and provided directly by Vasilis van Gemert and Peet Sneekes or their podcast platform partner. If you believe someone is using your copyrighted work without your permission, you can follow the process outlined here https://player.fm/legal.
Bevrijdingsdag en Ajax is het landskampioenschap aan het winnen. Lekker rustig op de weg dus. Hét prefecte moment om een aflevering van De Wasstraat op te nemen. En een bijzondere Wasstraat, hij is inmiddels namelijk vertoond, aan tien mensen, tijdens een publieke viewing met vragen achteraf! Maar dat was nog niet zo toen we hem opnamen. Uiteraard.
20 jaar lang het web
Op de dag dat Nederland een nieuwe koning kreeg was er ook wat te vieren: het web bestond op die dag precies 20 jaar. Twee decennia daarvoor had Tim Berners-Lee een paper geschreven wat door zijn begeleider als vaag maar veelbelovend werd bestempeld. Uit dat document is het web ontstaan, en dankzij het web lezen jullie dit. We vragen ons af of meneer Berners-Lee had kunnen voorzien hoe bizar belangrijk zijn uitvinding zou worden. Waarschijnlijk niet. Hoewel hij één ding wél heel goed begreep: alleen door de nodige technieken vrij beschikbaar te stellen kon het een echt succes worden. En daar had hij groot gelijk in. Momenteel wordt er gewerkt aan het herstellen van de eerste webpagina. Dat is nog lastiger dan je denkt. Github bestond toen nog niet, dus de eerste versie even terughalen is wat lastig.
Bekijk hier alleen dit fragment
Volgend jaar mag je in America een biertje drinken met het web
DRM bedreigt het web
Om de een of andere vage reden wil de W3C graag dat er onderzoek gedaan wordt naar DRM op het web. Vasilis snapt niet waarom we DRM op het web zouden willen. Wat is er erg aan als filmstudios hun DRM materiaal op andere manieren aanbieden? Bovendien past het niet in de gedachte van een vrij, open web. Maar er zijn mensen, en vooral bedrijven, en dan vooral bedrijven die rechten beheren, die daar anders over denken. Peet probeert in hun huid te kruipen en doet dat best overtuigend.
Bekijk alleen dit fragment
Over het algemeen is iedereen gewoon tof
Video met Javascript en WebGL
De discussie over DRM is wel interessant, maar veel interessant is een doorbraak op webvideogebied: het blijkt mogelijk om met JavaScript en WebGL video aan te bieden. Zonder plugins dus. Deze video’s zijn zeer eenvoudig van een persoonlijk watermerk te voorzien, een techniek die bijzonder goed blijkt te werken als vriendelijk alternatief voor DRM in de digitale boekenbranche. Misschien is die hele Web DRM onzin wel helemaal niet meer nodig dankzij deze ontdekking!
Bekijk hier dit fragment
De definitie van computerkunst
De legendarische Bret Victor heeft een presentatie gehouden over computerkunst die jullie allemaal moeten zien. Hierin definieert hij computerkunst. Iets is pas native computerkunst als er gedrag aan zit, als het kan reageren op input. Dat maakt het uniek. Je kan natuurlijk ook fantastische dingen maken met Photoshop, maar dat is eigenlijk een soort schilderij, het maakt geen gebruik van het unieke van de computer. Hetzelfde geldt voor filmpjes. Die kan je prachtig maken met computers, maar het blijft TV. Zonder gedrag is het niet native.
Als het niet responsive is, dan is het niet ‘het web’
Vasilis werd blij van het feit dat mensen uit andere vakgebieden ook last hebben van de beperkende invloed van Adobe programma’s op de creativiteit. Hij heeft hier een klein stukkie over geschreven, waarin hij de quote van Bret een beetje aanpast.
Bekijk hier het fragment
Er zijn zat kunstenaars die rotte bananen tegen een canvas hebben gegooid en dat kunst hebben genoemd
Feedback en toffe QR-codes?
Als feedback kregen we onder meer te horen dat SEO goed is en dat we te mild zijn over Internet Explorer. Zouden we oud en mild aan het worden zijn? Vasilis legt uit dat IE gewoon saai is. Niks bijzonders.
Wat wél heel bijzonder is is de feedback in kunstvorm die Vasilis heeft mogen ontvangen. Een muur vol QR-codes en de woorden RIJKS VASILIS. Elders kan je meer lezen over dit fantastische onzinwerk!
Bekijk hier dit fragment
De mooiste onzin die ik ooit heb gezien
Onzin is belangrijk!
We gaan nog wat dieper in op onzin. Vasilis houdt namelijk van onzin. Peet ook, bijvoorbeeld door domeinen te verzamelen. Misschien moet hij daar maar eens een fysiek museum voor beginnen. Onzin is belangrijk en onzin is tof. Maar helaas past die denkwijze niet in onze huidige maatschappij waarin alles nuttig moet zijn. En waarin de enige factor die de mate van nuttigheid bepaalt economische meetbaarheid is. Als het geen direct geld oplevert is het niks waard. Jammer. Het resulteert namelijk in een drang naar efficiëntie, waardoor er minder waarde wordt gehecht aan dingen die niet nuttig zijn op een simpel meetbare manier. Om je kwaad over te maken.
We sluiten af met de conclusie dat mensen over het algemeen tof zijn, en grote bedrijven altijd hufterig.
Bekijk het fragment over onzin en het fragment over de hufterigheid van efficientie.
We nemen op, het is immers rood daar.
Vasilis: “Zo, wasstraat 28, een priem getal”, Peet “Ja, dingen die door andere dingen te delen zijn”
Het is bevrijdingsdag, een zonnige dag. Peet heeft zijn Vasilisbril op.
We vieren feest, namelijk het web bestaat 20 jaar. “Gefeliciteerd CERN!”.
De begeleider van Tim Berners Lee (http://www.w3.org/People/Berners-Lee/) noemde de paper over ‘het web’: “Vaag, maar veel belovend” (http://info.cern.ch/Proposal.html).
Hypertext bestond al wat langer (http://www.w3.org/WhatIs.html) en zo ook Gopher (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gopher).
De belangrijkste eigenschap van het web is dat het open is.
Vroeger moest je webservers blijkbaar mailen om een pagina teruggemailed te krijgen. Dat is iets heel anders dan een browser.
Peet heeft vroeger nog gespeeld met BBS’en. Daar waren wel documenten die naar andere documenten wijzen, maar op dezelfde server of locatie.
We hebben het hier over het web… niet het Internet.
De definitie van Tim Bernerslee was eigenlijk de definitie van openheid en informatievrijheid. Volgens Vasilis dé factor wat het web tot een succes maakte.
Het idee van het web was dat het een read-write web is. Dat zien we nog niet heel erg nu, maar dat komt. Vroegere browsers waren ook editors van de pagina’s (http://www.zisman.ca/netgold/).
Vroeger was het hebben van een website bijna hetzelfde als optreden bij een TV programma. Je was een van de weinigen die iets gepubliceerd hadden én ook nog iets wat iedereen kon zien.
Een vriend van Vasilis mailde hem dat hij een prijs had gewonnen (een Safari) met een foto. Het nieuws was echter niet dat hij gewonnen had, maar … “Er staat een foto van mij op het Internet!”.
“Volgend jaar mag je in America een biertje drinken met het web”.
Peet ziet het al voor zich: een oude NeXT machine op een barkruk met een biertje erbij.
De NeXT machine waarop het web is begonnen bestaat nog steeds bij CERN (http://info.cern.ch/).
Het eerste web-adres is sinds kort weer bereikbaar op het adres waar het vroeger ook stond. (http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html)
Eigenlijk het het web een soort nieuw leven. Het web heeft het leven van iedereen die dit ziet veranderd.
Het karakter van het web lijkt in gevaar te komen volgens Peet. Dat allemaal naar aanleiding van een discussie op Twitter (https://twitter.com/vasilis/status/327389723507183616)
Er was een voorstel om in HTML5 DRM mogelijk te maken (https://dvcs.w3.org/hg/html-media/raw-file/tip/encrypted-media/encrypted-media.html), met als gevolg: legio petities (http://www.defectivebydesign.org/no-drm-in-html5) en artikelen (http://creativecommons.org/weblog/entry/37662, https://www.eff.org/deeplinks/2013/03/defend-open-web-keep-drm-out-w3c-standards) tegen dat voorstel.
Is DRM een aanval op het karakter van het web? Volgens Vasilis wel. De content moet open zijn. Je moet toegang kunnen krijgen tot de content ongeacht hardware en software.
Vasilis snapt niet waarom W3C wilt dat DRM deel wordt van het web. Het lijkt een soort plugin-structuur. Dat bestaat al: dat is Flash.
Het voorstel is dat erg geen DRM in de HTML5 standaard zetten, maar mogelijkheden om dat uiteindelijk wel te doen. Het gaat -zo lijkt het- meer om een uniforme manier van DRM bedrijven op het web, dan DRM software specifieke dingen deel te maken van HTML5, zoals Flash dat was.
Het gaat voornamelijk om video, audio, live zaken of bijvoorbeeld games. Daar verdienen nu veel bedrijven nogal wat geld mee.
Naast de petities en artikelen duidelijk tegen DRM in HTML5 heeft John Foliot ook een artikel geschreven (http://john.foliot.ca/drm-at-the-w3c/) waarin hij de conversatie verstoort met vreemde drogredenenen.
Peet heeft het over een ander artikel. Maar versterkt eigenlijk het punt van HTML5 hoort eigenlijk echt open te zijn, alle pijlen moeten daarop gericht zijn.
Vasilis vraagt zicht af of het web die partijen die DRM gebruiken wel nodig hebben. Misschien moeten ze eigenlijk hun eigen manier gebruiken, maar niet het web.
Het Internet is volgens Peet gesponsord/ is eigendom van grote delen van het Internet, dus maken ook aanspraak op de richting van het web.
De consument wilt gewoon de makkelijkste manier om media tot zich te nemen. Misschien wilt men daarom ook DRM standaardiseren, zodat het makkelijk wordt voor consumenten.
Het alternatief is dat een heleboel zaken niet beschikbaar zijn, of via andere manieren die niet het web zijn, zoals een plugin, een app of applicatie. “Als je op het web wil, moet het nu eenmaal op deze manier”.
De petities hebben uiteindelijk geen zin gehad want W3C gaat DRM er toch in zetten via achterkamertjes techniek.
Vasilis vind die DRM dingen maar niet interessant, maar weet wel iets veel interessanters: Mozilla heeft samen met OTOY een manier verzonnen om alleen met Javascript video te streamen (http://www.otoy.com/130501_OTOY_release_FINAL.pdf, https://brendaneich.com/2013/05/today-i-saw-the-future/).
Volgens Peet kan je met Javascript helemaal geen video aanbieden, dat is te langzaam, toch?
Het is helemaal Javascript met een betere compressie, betere kwaliteit en je kan elk ‘frame’ watermerken. Dat watermerken werkt heel goed, ook bij ePubs.
Peet snapt het niet. Javascript is toch langzaam? Het geheim van het video-initiatief zit ‘m in WebGL (https://www.khronos.org/webgl/), daardoor is dan geen plugin, of codec nodig.
De meeste bedrijven zijn bang dat complete video’s opnieuw gedistribueerd kunnen worden. Dat kan natuurlijk altijd wel.
Bedrijven geven miljoenen uit aan het moeilijk makan van diefstal, maar geven dat geld niet uit aan het beter verkoopbaar maken van de media.
Het is een strategie die er vanuit gaat dat iedereen schuldig is. Vasilis: “Over het algemeen is iedereen gewoon tof”. Peet: “Wist je dat?”.
Een belangrijke eigenschap van het web is dat uit het principe responsive. Vasilis moest daarover nadenken toen hij een presentatie zag van Bret Victor (http://worrydream.com/#!/Bio) over computerkunst (http://vimeo.com/64895205).
Wat Vasilis grappig vond is dat Bret met dezelfde problemen zat met het definiëren van computerkunst, als hij met het definiëren webkunst. Computerkunst moet interactief zijn, want dat hebben andere media niet. Kunst gemaakt met Adobe producten zijn dus geen computerkunst. Dat is een filmpje, of een schilderij, maar niet interactief.
Vasilis vond het een heerlijk gevoel dat er meer mensen waren die hetzelfde vonden van de inadequaatheid van Adobe producten voor hun kunstvorm.
Vasilis heeft er een klein stukje over geschreven (http://nerd.vasilis.nl/without-adaption-its-not-the-web/), waar hij Bret’s quote (If it’s not behaviour, it’s not native) een beetje omboog naar zijn “If it’s not adaptive it’s not the web”).
Peet vind het maar een semantische discussie. Omdat het bij kunst die gaat om het verkennen en ontkennen van het medium. “Er zijn zat kunstenaars die rotte bananen tegen een canvas hebben gegooid en dat kunst hebben genoemd”.
Peet snapt Vasilis wel, maar je kan met computers ook meer maken dan vroeger kon, bijvoorbeeld door video en audio te genereren.
Peet vind de samenwerking mooi: “Als je als als kunstenaar aan de slag wilt met het web, is responsiveness de fijnste eigenschap waarmee je kan spelen”.
Vroeger was de onzekerheid van nieuwe mogelijkheden om iets te maken ook aanwezig. Zo ook met schilderkunst en de introductie van fotografie, waardoor schilderkunst veranderde van aard, maar ook dat fotografie voorlopig ook schilderkunst emuleerde.
Na twintig jaar mogen we best wel eens iets gaan doen en spelen met responsive en het web. Dat gebeurd ook wel, maar het kan meer. Het scherpzetten van de definitie helpt wellicht kunstenaars.
Peet haalt even de camera van de auto. We zijn inmmers in de wasstaat.
Is de wasstraat nu duurder geworden? Kiki durft dus weer door de wasstraat! Ze vind het helemaal te gek en ze nemen dan ook de polish wash, want die heeft van die zwabbers.
Peet: “Dus je hebt nu de schoonste afgeragde bak van de straat”
Feedback, want we zijn in de wasstraat. Als jullie dit zien op het internet, dan heb je misschien iets gemist, want de viewing van de wasstraat heeft plaats gevonden. Als je wel kijkt bij de viewing: “Hallo!”.
We hebben feedback gekregen van ene @rean_nl die de quote van vasilis geweldig vond, maar we weten niet welke. Oh toch wel, het ging over SEO (https://twitter.com/rean_nl/status/329074496826900483).
Onze vriend @_ddk (Dave) vond ons te mild over IE (https://twitter.com/_ddk/status/324465558051487744). Volgens vasilis is dat sinds IE 9 niet meer heel terecht. Het is een beetje middelmaat browser, hij wordt alleen niet zo vaak geupdate.
Vasilis heeft een bizarre feedback gekregen. Hier zijn verhaal:http://nerd.vasilis.nl/rijks-vasilis/. Hij vond deze beelden op in zijn huis: https://secure.flickr.com/photos/vasilisvg/8710411629/
Vasilis vond het “De mooiste onzin die ik ooit heb gezien”. Dit is de manier om in de wasstraat te komen.
Peet gooit even de camera op de auto, terwijl Vasilis verteld over hoe zijn dochtertje van 5 die dacht dat QR-codes geweldig zijn, maar dat werkt niet altijd zo.
Wil je zelf ook kijken naar de QR-codes bij Vasilis thuis: http://rijksvasilis.com/
Vasilis zegt ondanks zijn eerdere gepeperde uitspraken over QR-codes: “Er bestaan fantastische QR-codes en die hangen bij mij aan de muur”.
Vasilis houd van onzin. Hij schreef ook op: http://lovenonsense.com/. Daar deed hij een hele tijd ook niets meer aan, maar pasgeleden wilde een Franse studente hem interviewen voor een onderzoek over onzin.
We zijn eigenlijk ook teveel bezig met zin, in plaats van onzin. Design heeft vaak ook te maken met het nuttig maken en efficiëntie.
Kunst heeft een ander soort nut, maar op de ene of andere manier moet kunst ook nut hebben van ons cultuurbeleid. Er moet een andere maatstaf komen om kunst te meten.
Peet doet soms ook onzinnige dingen. Hij verzameld domeinen bij alle onzinnige ideeën. Zo ook een project (voorheen: http://randomconsultant.com/) met Astrid (http://www.astridpoot.nl/) om onzinnige uitspraken van consultants te ventileren.
Onzin is goed en belangrijk! Net als doodelen … zie TED-talk over doodelen (https://www.ted.com/talks/sunni_brown.html). Dat helpt bij het denkproces.
Procastineren en luiheid wordt gezien als slecht in het bedrijfsleven. Vanwege het werk-ethos in Nederland lijkt het niet geaccepteerd. Daar zien we waarde in. Het product wat je maakt, dat is belangrijk.
Vasilis zet even het spiegeltje goed (electronisch).
Efficiëntie en meetbaarheid is niet het einde van de waarde van producten en wat mensen doen. Het gaat over de kwaliteit.
Die focus maakt het heel naar voor makers van websites. Als je een website voor iedereen goed gaat maken, wordt het minder awesom voor belangrijke niches.
Hufterigheid van bedrijven is hetzelfde als hoe de prijs van rookwaren heel langzaam omhoog ging. We merken het eigenlijk niet.
Peet denkt dat een ‘tijd machine getransporteerde’ Tim Berners Lee zich kapot zou schrikken van de hufterigheid en kruft op het web.
Je hebt een aantal stappen nodig om tot iets goeds te komen. Zo ook voor het web.
Nog even over de DRM. Peet denkt dat we erachter komen of het goed is of niet. Misschien werkt het niet, maar misschien wordt het ook een succes, net als de Kindle: mensen vinden het handig en fijn.
Vasilis wilt niet nog een Amazon. Dat zou best nog wel eens kunnen. Volgens Peet kan het net zo goed een mooie reactie veroorzaken die het web nog beter zou maken, dan zonder een stom besluit.
Peet en Vasilis staan haaks tegenover elkaar over de toekomst en de impact van industrieën.
Peet gelooft dat het vanzelf goed komt.
Vasilis vind alle grote bedrijven als dieven, vanwege de aard van bedrijven.
Als dit geen discussiepunt meer is, dan weet Peet het ook niet meer. We zijn er weer! Doei!
Vasilis: “Zo, wasstraat 28, een priem getal”, Peet “Ja, dingen die door andere dingen te delen zijn”
Het is bevrijdingsdag, een zonnige dag. Peet heeft zijn Vasilisbril op.
We vieren feest, namelijk het web bestaat 20 jaar. “Gefeliciteerd CERN!”.
De begeleider van Tim Berners Lee (http://www.w3.org/People/Berners-Lee/) noemde de paper over ‘het web’: “Vaag, maar veel belovend” (http://info.cern.ch/Proposal.html).
Hypertext bestond al wat langer (http://www.w3.org/WhatIs.html) en zo ook Gopher (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gopher).
De belangrijkste eigenschap van het web is dat het open is.
Vroeger moest je webservers blijkbaar mailen om een pagina teruggemailed te krijgen. Dat is iets heel anders dan een browser.
Peet heeft vroeger nog gespeeld met BBS’en. Daar waren wel documenten die naar andere documenten wijzen, maar op dezelfde server of locatie.
We hebben het hier over het web… niet het Internet.
De definitie van Tim Bernerslee was eigenlijk de definitie van openheid en informatievrijheid. Volgens Vasilis dé factor wat het web tot een succes maakte.
Het idee van het web was dat het een read-write web is. Dat zien we nog niet heel erg nu, maar dat komt. Vroegere browsers waren ook editors van de pagina’s (http://www.zisman.ca/netgold/).
Vroeger was het hebben van een website bijna hetzelfde als optreden bij een TV programma. Je was een van de weinigen die iets gepubliceerd hadden én ook nog iets wat iedereen kon zien.
Een vriend van Vasilis mailde hem dat hij een prijs had gewonnen (een Safari) met een foto. Het nieuws was echter niet dat hij gewonnen had, maar … “Er staat een foto van mij op het Internet!”.
“Volgend jaar mag je in America een biertje drinken met het web”.
Peet ziet het al voor zich: een oude NeXT machine op een barkruk met een biertje erbij.
De NeXT machine waarop het web is begonnen bestaat nog steeds bij CERN (http://info.cern.ch/).
Het eerste web-adres is sinds kort weer bereikbaar op het adres waar het vroeger ook stond. (http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html)
Eigenlijk het het web een soort nieuw leven. Het web heeft het leven van iedereen die dit ziet veranderd.
Het karakter van het web lijkt in gevaar te komen volgens Peet. Dat allemaal naar aanleiding van een discussie op Twitter (https://twitter.com/vasilis/status/327389723507183616)
Er was een voorstel om in HTML5 DRM mogelijk te maken (https://dvcs.w3.org/hg/html-media/raw-file/tip/encrypted-media/encrypted-media.html), met als gevolg: legio petities (http://www.defectivebydesign.org/no-drm-in-html5) en artikelen (http://creativecommons.org/weblog/entry/37662, https://www.eff.org/deeplinks/2013/03/defend-open-web-keep-drm-out-w3c-standards) tegen dat voorstel.
Is DRM een aanval op het karakter van het web? Volgens Vasilis wel. De content moet open zijn. Je moet toegang kunnen krijgen tot de content ongeacht hardware en software.
Vasilis snapt niet waarom W3C wilt dat DRM deel wordt van het web. Het lijkt een soort plugin-structuur. Dat bestaat al: dat is Flash.
Het voorstel is dat erg geen DRM in de HTML5 standaard zetten, maar mogelijkheden om dat uiteindelijk wel te doen. Het gaat -zo lijkt het- meer om een uniforme manier van DRM bedrijven op het web, dan DRM software specifieke dingen deel te maken van HTML5, zoals Flash dat was.
Het gaat voornamelijk om video, audio, live zaken of bijvoorbeeld games. Daar verdienen nu veel bedrijven nogal wat geld mee.
Naast de petities en artikelen duidelijk tegen DRM in HTML5 heeft John Foliot ook een artikel geschreven (http://john.foliot.ca/drm-at-the-w3c/) waarin hij de conversatie verstoort met vreemde drogredenenen.
Peet heeft het over een ander artikel. Maar versterkt eigenlijk het punt van HTML5 hoort eigenlijk echt open te zijn, alle pijlen moeten daarop gericht zijn.
Vasilis vraagt zicht af of het web die partijen die DRM gebruiken wel nodig hebben. Misschien moeten ze eigenlijk hun eigen manier gebruiken, maar niet het web.
Het Internet is volgens Peet gesponsord/ is eigendom van grote delen van het Internet, dus maken ook aanspraak op de richting van het web.
De consument wilt gewoon de makkelijkste manier om media tot zich te nemen. Misschien wilt men daarom ook DRM standaardiseren, zodat het makkelijk wordt voor consumenten.
Het alternatief is dat een heleboel zaken niet beschikbaar zijn, of via andere manieren die niet het web zijn, zoals een plugin, een app of applicatie. “Als je op het web wil, moet het nu eenmaal op deze manier”.
De petities hebben uiteindelijk geen zin gehad want W3C gaat DRM er toch in zetten via achterkamertjes techniek.
Vasilis vind die DRM dingen maar niet interessant, maar weet wel iets veel interessanters: Mozilla heeft samen met OTOY een manier verzonnen om alleen met Javascript video te streamen (http://www.otoy.com/130501_OTOY_release_FINAL.pdf, https://brendaneich.com/2013/05/today-i-saw-the-future/).
Volgens Peet kan je met Javascript helemaal geen video aanbieden, dat is te langzaam, toch?
Het is helemaal Javascript met een betere compressie, betere kwaliteit en je kan elk ‘frame’ watermerken. Dat watermerken werkt heel goed, ook bij ePubs.
Peet snapt het niet. Javascript is toch langzaam? Het geheim van het video-initiatief zit ‘m in WebGL (https://www.khronos.org/webgl/), daardoor is dan geen plugin, of codec nodig.
De meeste bedrijven zijn bang dat complete video’s opnieuw gedistribueerd kunnen worden. Dat kan natuurlijk altijd wel.
Bedrijven geven miljoenen uit aan het moeilijk makan van diefstal, maar geven dat geld niet uit aan het beter verkoopbaar maken van de media.
Het is een strategie die er vanuit gaat dat iedereen schuldig is. Vasilis: “Over het algemeen is iedereen gewoon tof”. Peet: “Wist je dat?”.
Een belangrijke eigenschap van het web is dat uit het principe responsive. Vasilis moest daarover nadenken toen hij een presentatie zag van Bret Victor (http://worrydream.com/#!/Bio) over computerkunst (http://vimeo.com/64895205).
Wat Vasilis grappig vond is dat Bret met dezelfde problemen zat met het definiëren van computerkunst, als hij met het definiëren webkunst. Computerkunst moet interactief zijn, want dat hebben andere media niet. Kunst gemaakt met Adobe producten zijn dus geen computerkunst. Dat is een filmpje, of een schilderij, maar niet interactief.
Vasilis vond het een heerlijk gevoel dat er meer mensen waren die hetzelfde vonden van de inadequaatheid van Adobe producten voor hun kunstvorm.
Vasilis heeft er een klein stukje over geschreven (http://nerd.vasilis.nl/without-adaption-its-not-the-web/), waar hij Bret’s quote (If it’s not behaviour, it’s not native) een beetje omboog naar zijn “If it’s not adaptive it’s not the web”).
Peet vind het maar een semantische discussie. Omdat het bij kunst die gaat om het verkennen en ontkennen van het medium. “Er zijn zat kunstenaars die rotte bananen tegen een canvas hebben gegooid en dat kunst hebben genoemd”.
Peet snapt Vasilis wel, maar je kan met computers ook meer maken dan vroeger kon, bijvoorbeeld door video en audio te genereren.
Peet vind de samenwerking mooi: “Als je als als kunstenaar aan de slag wilt met het web, is responsiveness de fijnste eigenschap waarmee je kan spelen”.
Vroeger was de onzekerheid van nieuwe mogelijkheden om iets te maken ook aanwezig. Zo ook met schilderkunst en de introductie van fotografie, waardoor schilderkunst veranderde van aard, maar ook dat fotografie voorlopig ook schilderkunst emuleerde.
Na twintig jaar mogen we best wel eens iets gaan doen en spelen met responsive en het web. Dat gebeurd ook wel, maar het kan meer. Het scherpzetten van de definitie helpt wellicht kunstenaars.
Peet haalt even de camera van de auto. We zijn inmmers in de wasstaat.
Is de wasstraat nu duurder geworden? Kiki durft dus weer door de wasstraat! Ze vind het helemaal te gek en ze nemen dan ook de polish wash, want die heeft van die zwabbers.
Peet: “Dus je hebt nu de schoonste afgeragde bak van de straat”
Feedback, want we zijn in de wasstraat. Als jullie dit zien op het internet, dan heb je misschien iets gemist, want de viewing van de wasstraat heeft plaats gevonden. Als je wel kijkt bij de viewing: “Hallo!”.
We hebben feedback gekregen van ene @rean_nl die de quote van vasilis geweldig vond, maar we weten niet welke. Oh toch wel, het ging over SEO (https://twitter.com/rean_nl/status/329074496826900483).
Onze vriend @_ddk (Dave) vond ons te mild over IE (https://twitter.com/_ddk/status/324465558051487744). Volgens vasilis is dat sinds IE 9 niet meer heel terecht. Het is een beetje middelmaat browser, hij wordt alleen niet zo vaak geupdate.
Vasilis heeft een bizarre feedback gekregen. Hier zijn verhaal:http://nerd.vasilis.nl/rijks-vasilis/. Hij vond deze beelden op in zijn huis: https://secure.flickr.com/photos/vasilisvg/8710411629/
Vasilis vond het “De mooiste onzin die ik ooit heb gezien”. Dit is de manier om in de wasstraat te komen.
Peet gooit even de camera op de auto, terwijl Vasilis verteld over hoe zijn dochtertje van 5 die dacht dat QR-codes geweldig zijn, maar dat werkt niet altijd zo.
Wil je zelf ook kijken naar de QR-codes bij Vasilis thuis: http://rijksvasilis.com/
Vasilis zegt ondanks zijn eerdere gepeperde uitspraken over QR-codes: “Er bestaan fantastische QR-codes en die hangen bij mij aan de muur”.
Vasilis houd van onzin. Hij schreef ook op: http://lovenonsense.com/. Daar deed hij een hele tijd ook niets meer aan, maar pasgeleden wilde een Franse studente hem interviewen voor een onderzoek over onzin.
We zijn eigenlijk ook teveel bezig met zin, in plaats van onzin. Design heeft vaak ook te maken met het nuttig maken en efficiëntie.
Kunst heeft een ander soort nut, maar op de ene of andere manier moet kunst ook nut hebben van ons cultuurbeleid. Er moet een andere maatstaf komen om kunst te meten.
Peet doet soms ook onzinnige dingen. Hij verzameld domeinen bij alle onzinnige ideeën. Zo ook een project (voorheen: http://randomconsultant.com/) met Astrid (http://www.astridpoot.nl/) om onzinnige uitspraken van consultants te ventileren.
Onzin is goed en belangrijk! Net als doodelen … zie TED-talk over doodelen (https://www.ted.com/talks/sunni_brown.html). Dat helpt bij het denkproces.
Procastineren en luiheid wordt gezien als slecht in het bedrijfsleven. Vanwege het werk-ethos in Nederland lijkt het niet geaccepteerd. Daar zien we waarde in. Het product wat je maakt, dat is belangrijk.
Vasilis zet even het spiegeltje goed (electronisch).
Efficiëntie en meetbaarheid is niet het einde van de waarde van producten en wat mensen doen. Het gaat over de kwaliteit.
Die focus maakt het heel naar voor makers van websites. Als je een website voor iedereen goed gaat maken, wordt het minder awesom voor belangrijke niches.
Hufterigheid van bedrijven is hetzelfde als hoe de prijs van rookwaren heel langzaam omhoog ging. We merken het eigenlijk niet.
Peet denkt dat een ‘tijd machine getransporteerde’ Tim Berners Lee zich kapot zou schrikken van de hufterigheid en kruft op het web.
Je hebt een aantal stappen nodig om tot iets goeds te komen. Zo ook voor het web.
Nog even over de DRM. Peet denkt dat we erachter komen of het goed is of niet. Misschien werkt het niet, maar misschien wordt het ook een succes, net als de Kindle: mensen vinden het handig en fijn.
Vasilis wilt niet nog een Amazon. Dat zou best nog wel eens kunnen. Volgens Peet kan het net zo goed een mooie reactie veroorzaken die het web nog beter zou maken, dan zonder een stom besluit.
Peet en Vasilis staan haaks tegenover elkaar over de toekomst en de impact van industrieën.
Peet gelooft dat het vanzelf goed komt.
Vasilis vind alle grote bedrijven als dieven, vanwege de aard van bedrijven.
Als dit geen discussiepunt meer is, dan weet Peet het ook niet meer. We zijn er weer! Doei!
#28. Een jarig web, zonder hufterige DRM verscheen op De Wasstraat van Peet Sneekes en Vasilis van Gemert is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel 3.0 Unported licentie.
Wil je het materiaal op een andere manier gebruiken? Neem dan gerust contact op met Peet of Vasilis.
40 episodes
Share
